Natasa Theodoridou – Ximeronome

Λες πως μ’ αγαπάς, ρωτάς, τηλεφωνάς
Αν σ’ αγαπώ και σε ποθώ όπως παλιά
Μάτια μου γλυκά που πήγε ο έρωτας
Σαν πυρετός πότε φωτιά πότε δροσιά
Που μας έριξε στο στρώμα

Μη ρωτάς πόσο σ’ αγάπησα κι αν σε απάτησα
Φαρμακώνομαι
Μη μου λες πόσα περάσαμε κοίτα που φτάσαμε
Ξημερώνομαι

Μάτια μου γλυκά αν έσβησε η φωτιά
Δε φταις εσύ ούτε κι εγώ, φταίμε κι οι δυο
Φτάνει μονάχα μια σπίθα στη ματιά
Να πάρω φως και να καώ και να καείς
Μήπως ξαναγεννηθούμε

Μη ρωτάς πόσο σ’ αγάπησα και αν σε απάτησα
Φαρμακώνομαι
Μη μου λες πόσα περάσαμε κοίτα που φτάσαμε
Ξημερώνομαι

Μη ρωτάς πόσο σ’ αγάπησα κι αν σε απάτησα
Φαρμακώνομαι
Μη μου λες πόσα περάσαμε κι όμως δε φτάσαμε
Μαχαιρώνομαι, μαχαιρώνομαι