Hayki – Kavanoz

Dünya bi kavanozdur
Sen çekiçten adam ol kır!
Cebimde pasaportum
Hesapta para bol
Sen etme bana laf
(Getir) Kokteyl ananas
Eskidi anılar
Silinirken geçmişin adı da
Hatırla hepsi bi oda da
O da dar dünyam o kadar
Geceler bitmez hep atak
Çıkamam derdim buradan
Konuşup durdu notalar
İnanın ses yok o kadar
Yıkılır ıslak duvarım
Ve bir ses git yat zıbarıp
Şu kini kanatıp bi sevgi yaratırdım
Ama kırıldı kadehim
Döküldü yere tılsım
Sonunda tanıdım sizi
Bıçakla dolu sırtım
Nedense tanıdık herkes nedense tanıdık

Nakarat: Hayki

Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu
Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu
Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu
Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu

Verse 2:Hayki

İlişme bana nolur öfken bile sahte insan
Karışma bana doldur aşklar kül olup bittiyse
Sorarsın bana noldu? Dostlar yok olup gittiyse
Sonuçta olan oldu, dök işte karışma bana doldur
Başkasıyım еvet evet
Hеp aradım dere tepe
Ver uçalım alıp nefes
Neden ulaşınca geçer heves
Suçum ağırlaşıp olur kafes
Otur bi köşe de sen de laf et
Biter yaşam denen hapis
Biter yaşam denen hapis
Bi çizgi ufukta kızıl denizde garip bi hüzün
Düşündüm alıp bi nefes yatar mı göğsüme ölüm
Ne varsa yerinde durur sarardım tütünle keder
Şansım da kilitli kutu bi anahtar eder mi bedel?

Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu
Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu
Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu
Bitsin bu, bitsin bu, bitsin bu
Ay ay ay bitsin bu